Kategoria gramatikala
Forma mugatua
ankáurkillia
Esanahia
Bi izterrak bat egiten duten lekua.
Ikustekoak
-
úrkilla.
1.úrkilla, úrkillia. (c). Izena.
Zutabe edo enbor batetik bi irteten direneko gauzakia eta lekua. · Horquilla.
“Arboliak urkillia eitten daben lekuan dauka zozuak apixia./ Urkillia ta gomiakin eitten da tiragomia./ Bizikletian urkillia apurtu ta muturrez aurrera jausi zuan./ Guriak eukan belarrixan urkillia (ardien marka), trak, urkilla bat kentzen jakuen. Luis.” 2.úrkilla, úrkillia. (c). Izena.
Puntan urkila duen makila, belarrari buelta emateko tresna. · Herramienta que sirve para remover la hierba, por ejemplo, y que consiste en un palo que se divide en dos (o en tres) en la punta.
“Bedarrai buelta-ta emuteko urkillak; egurrezkuak; bi ortzetakuak, emen ibiltze zienak beintzet. Klem.” 3.urkilla, urkillia. (c). Izena.
Bi puntako iltze arkuduna.
“Urkillak. Orrek alanbre eztakan alanbria josteko, ta esolak-eta kanpuan zerradurak-eta eitteko. Sebas.”
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
ankáurkilla, ankáurkillia.
(d).
Izena.
Bi izterrak bat egiten duten lekua.
“Ankaurkilla altua jaukak orrek. Don.”
ohar bat
![](/modules/custom/hiztegia/assets/icons8-info-squared-96.png)
![](/modules/custom/hiztegia/assets/icons8-quote-96.png)