Kategoria gramatikala
Forma mugatua
áma
Esanahia
Madre. Bai mugagabean eta bai mugatuan beti ama. Ostera, animalietan, ama, -e, -ia.
Esamoldeak
-
bigarren ama.
(d).
Txikitan amaren ordez titia eman diona.
“Inguruko basarrikuak pa, etxekuak etzeukan eta beste batek emuten otsan, baiña bigarren ama ero ola esaten jakon ari, baiña onek aberatsak eruaten zittuenei iñudia esaten jakuen. Don.”
Ikustekoak
-
áma, ame, amía.
(b).
Izena.
Abereen ama. · La madre, tratándose de animales.
“Txaltxo ori bere amian billa dabill, gosiak dago ta./ Amiai segika dabill billotxa./ Batzuk mimosuak izeten die oso. Beren amiana bakarrik (edaten dute). Luis.”
Inoiz, ironiaz, honako esaldia esan ohi da pertsonei buruz: Eztakitt zeintzuk dien okerrauak, umiak ala amiak. Gurasoak umeak baino txarragoak direla edo..
Esaerak:
Umiei eta amiei mimuak gustatze jakue.
Esaera.
"Gazteleraz: ·'el perro y el niño donde hay cariño'." (Lar Antz).
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
áma, áma.
(a).
Izena.
Madre. Bai mugagabean eta bai mugatuan beti ama. Ostera, animalietan, ama, -e, -ia.
ohar bat
Esamoldeak:
bigarren ama.
(d).
Txikitan amaren ordez titia eman diona.
“Inguruko basarrikuak pa, etxekuak etzeukan eta beste batek emuten otsan, baiña bigarren ama ero ola esaten jakon ari, baiña onek aberatsak eruaten zittuenei iñudia esaten jakuen. Don.”
Madre. Bai mugagabean eta bai mugatuan beti ama. Ostera, animalietan, ama, -e, -ia.
ohar bat
Esamoldeak:
bigarren ama.
(d).
Txikitan amaren ordez titia eman diona.
“Inguruko basarrikuak pa, etxekuak etzeukan eta beste batek emuten otsan, baiña bigarren ama ero ola esaten jakon ari, baiña onek aberatsak eruaten zittuenei iñudia esaten jakuen. Don.”
