Ikustekoak
-
áo.
1.ao, áua.
(a).
Izena.
ago, abo.
Boca.
ohar bat
Esamoldeak:
aua neurri.
Esapidea.
Eibar.
"Nahi beste, aukeran.
“Aua neurri gura daben gauza guztietarako.”
ohar bat
ao zatarréko, ao zatarrekúa.
(c).
Adjektiboa.
ao zatar.
Malhablado, -a.
“ Erdeldun orrek e, ao zatarreko jentia dala, beti maldeziñua ta, zea ta. Don./ Ao zatarra don auraxe be ba, solamentian.”
Sin. min zikiñeko..
mín zatarréko.
mín garbíko.
aotik kendu.
(c).
Esapidea.
Mihi puntatik kendu.
“Aotik kendu dostazu esan bia nebana.”
mín púntatik kéndu.
aotan ibilli.
(c).
Esapidea.
Ser la comidilla.
“Jentian aotan ibili nai bozu, segi olaxe. ”
áotan ártu.
(b).
Esapidea.
Norbaitez gaizki hitz egin. · Murmurar de alguien.
“Jentiak aotan artu nau zure kulpaz. ”
aopian esan.
(c).
Esapidea.
Isilka esan.
“Alabiak etxetik alde ein jauela esan zostan aopian.”
áopian berba eiñ.
(c).
Esapidea.
Gaizki ahoskatuz hitz egin. · Hablar entre dientes, sin vocalizar bien.
“Enotsan ezer entendidu, badakizu, aopian berba eitten dau ta. ”
aoko zulora begira egon.
(c).
Esapidea.
Norbaiti disimulorik gabe aurpegira begira egon.
“Mutikuak, aldeizue emendik, neri aoko zulora begira egoteke! .”
ao-bizarrak euki.
(c).
Esapidea.
ao zaperua euki.
Juerga egin biharamunean aho latza izan.
“Zer, laranja jaten? Ao-bizarrak kentze aldera, ala? .”
áo betían.
(c).
Esapidea.
áua betían.
A boca llena, a dos carrillos.
“Aman ezkutuan armaixora joan, da an ziarduen mutikuak gailletak ao betian jaten. ”
ao bete agiñekin laga, geldittu.
(c).
Esapidea.
Gauza bat uste izan eta beste bat, nahi ez dena, gertatu. · Dejar o quedar con un palmo de narices.
“Aurten Euskal Herrira freskura billa etorri dienak ao bete agiñekin geldittuko zien.”
2.ao, áua.
(b).
Izena.
Labana, guraize eta abarren alde zorrotza. · Filo.
“Len junguria zan zabala eta maillukia zorrotza, ta maillukiakin etaratzen jakon segiai aua. Don.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
