Kategoria gramatikala
-
1.nasaittu.
(b).
du
Aditza.
Lasaitu. · Aflojar, ensanchar.
“Prakak estugi neuzkan da nasaitzera eruaittut.”
Esamoldeak:
zintturóia nasáittu.
Esapidea.
eufemismoa
zintturóia eskatu, prakak nasáittu.
Kaka egin.
“Zintturoia nasaitzera noia ta belaxe nator.”
Fintasunez hitz egiten denean erabiliak.
.
-
2.nasaittu.
(c).
da
du
Aditza.
Lasaitu. · Tranquilizar(se).
“Dirua eskutan ikusi zebanian nasaittu zan.”
Gutxi erabilia; trankilddu entzuten da.
.
-
3.nasaittú, nasaittúa.
(c).
Izena.
Lasaitua. · Respiro, desahogo, alivio.
“Kreditua pagau zebanian arek artu zeban nasaittua./ Diruik etzan agertu baiña nasaittu ederra artu giñuan dokumentuak agertu zienian./ Arek artu zeban nasaittua etzeukala kantzerrik jakin ebanian.”
Hau, ostera, erabilera arruntekoa da.
.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
nasaittu.
Aditza.
ohar bat
1.nasaittu.
(b).
du
Aditza.
Lasaitu. · Aflojar, ensanchar.
“Prakak estugi neuzkan da nasaitzera eruaittut.”
Esamoldeak:
zintturóia nasáittu.
Esapidea.
eufemismoa
zintturóia eskatu, prakak nasáittu.
Kaka egin.
“Zintturoia nasaitzera noia ta belaxe nator.”
Fintasunez hitz egiten denean erabiliak.
.
2.nasaittu.
(c).
da
du
Aditza.
Lasaitu. · Tranquilizar(se).
“Dirua eskutan ikusi zebanian nasaittu zan.”
Gutxi erabilia; trankilddu entzuten da.
.
3.nasaittú, nasaittúa.
(c).
Izena.
Lasaitua. · Respiro, desahogo, alivio.
“Kreditua pagau zebanian arek artu zeban nasaittua./ Diruik etzan agertu baiña nasaittu ederra artu giñuan dokumentuak agertu zienian./ Arek artu zeban nasaittua etzeukala kantzerrik jakin ebanian.”
Hau, ostera, erabilera arruntekoa da.
.
Lasaitu. · Aflojar, ensanchar.
“Prakak estugi neuzkan da nasaitzera eruaittut.”
Esamoldeak:
zintturóia nasáittu.
Esapidea.
eufemismoa
zintturóia eskatu, prakak nasáittu.
Kaka egin.
“Zintturoia nasaitzera noia ta belaxe nator.”
Fintasunez hitz egiten denean erabiliak.
.
2.nasaittu.
(c).
da
du
Aditza.
Lasaitu. · Tranquilizar(se).
“Dirua eskutan ikusi zebanian nasaittu zan.”
Gutxi erabilia; trankilddu entzuten da.
.
3.nasaittú, nasaittúa.
(c).
Izena.
Lasaitua. · Respiro, desahogo, alivio.
“Kreditua pagau zebanian arek artu zeban nasaittua./ Diruik etzan agertu baiña nasaittu ederra artu giñuan dokumentuak agertu zienian./ Arek artu zeban nasaittua etzeukala kantzerrik jakin ebanian.”
Hau, ostera, erabilera arruntekoa da.
.
