Sarrera nagusia
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
aundíxa
Esanahia
Ona, ohizkoa ez dena. · Extraordinario, -a.
Esamoldeak
-
jente áundi, jente aundíxa.
(c).
Gente importante.
“Funziño demasak euzken, eta jente aundixa. Hil.”
Ikustekoak
-
gránde, grándia.
(c).
Adjektiboa.
Ona, ohizkoa ez dena. Adinekoek sarri erabilia, antzinako kontuez ari direnean, batik bat.
“Orduan bizikletia eukitzia gauza grandia zuan./ Orduan poteko melokotoiak estimaziño aundixa jeukan; gauza grandia zuan aura./ Etxe onekua ero zera baldin bazan, arrio bi; arrio bikotixa, aura ba grandia zan. Ben.”
Mugatuan ia beti. GAUZA GRANDIA, gehienetan, baina soilik ere bai.
.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
2.aundi, aundíxa.
(c).
Adjektiboa.
Ona, ohizkoa ez dena. · Extraordinario, -a.
“Orduan Donostiara joatia gauza aundixa izete zan./ Errentiakin juten zienian eskillara-buruan emote i eben arrautza bi ta baso txiki bat bete ardao, eta ogixa. Da aura aundixa. Hil.”
ohar bat
Esamoldeak:
jente áundi, jente aundíxa.
(c).
Gente importante.
“Funziño demasak euzken, eta jente aundixa. Hil.”
Ona, ohizkoa ez dena. · Extraordinario, -a.
“Orduan Donostiara joatia gauza aundixa izete zan./ Errentiakin juten zienian eskillara-buruan emote i eben arrautza bi ta baso txiki bat bete ardao, eta ogixa. Da aura aundixa. Hil.”
ohar bat
Esamoldeak:
jente áundi, jente aundíxa.
(c).
Gente importante.
“Funziño demasak euzken, eta jente aundixa. Hil.”
