Skip to main content

partikúlar

juanmartin ·k erantsia Og, 04/20/2006 - 16:37 ·tan
Adiera
  • 1.partikular, partikulárra. (b). Adjektiboa. Particular, privado. Bide ori partikularra da. Esamoldeak: partikular joan medikuana. Esapidea. Norberaren kontura joan, segurutik aparte.
  • 2.partikular, partikulárra. (b). Izena. Eskola orduetatik kanpoko eskola saioa, aparte ordaindua. · La particular. Bi suspenso etaraittu ta partikularrera bialdu biou.
  • 3.partikular, partikulárra. (c). Adjektiboa. Pertsona berezi samarrez inoiz entzuna. · Se oye decir de las personas especiales. Ori beti izan da partikular samarra.
  • 4.partikular, partikulárra. (d). Adjektiboa. Oso ona. Baiña zan ura aparta, ura partikularra edarra. JJp.” Esaldian graduatzaile bezala edo darabil, oso, txit, zentzuan. .
Aipamenak
Aipamena bera Egilea

Aurrekoa ikusi

Laburpena

partikúlar. ohar bat 1.partikular, partikulárra. (b). Adjektiboa. Particular, privado. Bide ori partikularra da. Esamoldeak: partikular joan medikuana. Esapidea. Norberaren kontura joan, segurutik aparte. 2.partikular, partikulárra. (b). Izena. Eskola orduetatik kanpoko eskola saioa, aparte ordaindua. · La particular. Bi suspenso etaraittu ta partikularrera bialdu biou. 3.partikular, partikulárra. (c). Adjektiboa. Pertsona berezi samarrez inoiz entzuna. · Se oye decir de las personas especiales. Ori beti izan da partikular samarra. 4.partikular, partikulárra. (d). Adjektiboa. Oso ona. Baiña zan ura aparta, ura partikularra edarra. JJp.” Esaldian graduatzaile bezala edo darabil, oso, txit, zentzuan. .

Multimedia

Bisitarien oharrak