Adiera
-
1.oso.
(a).
Graduatzailea.
Muy.
“Oso ondo bizi da.”
-
2.oso, osúa.
(a).
Adjektiboa.
Entero, -a.
“Egun osua barriketan botatzen dau./ Ze nai dozu, osua ala erdixa.”
OSOS.
Esamoldeak:
osó(r)ik.
(b).
Adberbioa.
Osorik. Entero.
“Piñatelak osoik erreta die gozuenak./ Kontuz ibilli tta osoik etorri.”
OSOS.
oso(r)ik egon.
Esapidea.
Haurdun dagoen andrea oraindik umea egin gabe egon.
“Zela dago Maria, oinddio osoik dago? .”
Emakume birjinari OSORIK DAGONa esan izan zaiola dio Don.k: Osorik dagona, loria, neska-loria..
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
oso.
ohar bat
1.oso.
(a).
Graduatzailea.
Muy.
“Oso ondo bizi da.”
2.oso, osúa.
(a).
Adjektiboa.
Entero, -a.
“Egun osua barriketan botatzen dau./ Ze nai dozu, osua ala erdixa.”
OSOS.
Esamoldeak:
osó(r)ik.
(b).
Adberbioa.
Osorik. Entero.
“Piñatelak osoik erreta die gozuenak./ Kontuz ibilli tta osoik etorri.”
OSOS.
oso(r)ik egon.
Esapidea.
Haurdun dagoen andrea oraindik umea egin gabe egon.
“Zela dago Maria, oinddio osoik dago? .”
Emakume birjinari OSORIK DAGONa esan izan zaiola dio Don.k: Osorik dagona, loria, neska-loria..
Muy.
“Oso ondo bizi da.”
2.oso, osúa.
(a).
Adjektiboa.
Entero, -a.
“Egun osua barriketan botatzen dau./ Ze nai dozu, osua ala erdixa.”
OSOS.
Esamoldeak:
osó(r)ik.
(b).
Adberbioa.
Osorik. Entero.
“Piñatelak osoik erreta die gozuenak./ Kontuz ibilli tta osoik etorri.”
OSOS.
oso(r)ik egon.
Esapidea.
Haurdun dagoen andrea oraindik umea egin gabe egon.
“Zela dago Maria, oinddio osoik dago? .”
Emakume birjinari OSORIK DAGONa esan izan zaiola dio Don.k: Osorik dagona, loria, neska-loria..
