Adiera
-
1.gose, gosía.
(a).
Izena.
Hambre.
Esaerak:
Nausi askoren astua gosiak il.
Esaera.
"Lan edo zeregin batean jende askok parte hartuz gero, inork ez du ezer egiten; edo gutxik egiten dute lan." (Lar Antz).
Esamoldeak:
gosíak.
(b).
Adberbioa.
gósez.
De hambre.
“Gosez bazare etorri gurera.”
-
2.gose, gosía.
(c).
Adjektiboa.
Diruzalea. · Avido de riqueza.
“Eztakitt zela izan leiken ain persona gosia.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
góse.
ohar bat
1.gose, gosía.
(a).
Izena.
Hambre.
Esaerak:
Nausi askoren astua gosiak il.
Esaera.
"Lan edo zeregin batean jende askok parte hartuz gero, inork ez du ezer egiten; edo gutxik egiten dute lan." (Lar Antz).
Esamoldeak:
gosíak.
(b).
Adberbioa.
gósez.
De hambre.
“Gosez bazare etorri gurera.”
2.gose, gosía.
(c).
Adjektiboa.
Diruzalea. · Avido de riqueza.
“Eztakitt zela izan leiken ain persona gosia.”
Hambre.
Esaerak:
Nausi askoren astua gosiak il.
Esaera.
"Lan edo zeregin batean jende askok parte hartuz gero, inork ez du ezer egiten; edo gutxik egiten dute lan." (Lar Antz).
Esamoldeak:
gosíak.
(b).
Adberbioa.
gósez.
De hambre.
“Gosez bazare etorri gurera.”
2.gose, gosía.
(c).
Adjektiboa.
Diruzalea. · Avido de riqueza.
“Eztakitt zela izan leiken ain persona gosia.”
