Forma mugatua
geizki
Ikustekoak
-
gáizki.
(a).
Adberbioa.
gaixki, geixki, geizki.
Txarto. · Mal
txárto, txarki.
Esamoldeak:
gaizki azi.
(c).
Esapidea.
Malcriar.
“Gaizki azittakua da bai, eta oiñ ezta gauza bizimoduai frente emuteko.”
GAIZKI AZITTAKUA, batik bat..
gaizki artu.
1.gaizki artu.
(b).
Esapidea.
Tomar a mal.
“Ez gaizki artu, baiña oso kaxkar portau ziñan nerekin.”
2.gaizki artu.
(b).
Esapidea.
Estu hartu. · Poner en apuros
“Lejarretak oso gaizki artu zeban Hinault Vuelta Españan.”
3.gaizki artu.
(b).
Esapidea.
Harrera txarra egin.
“Garaikoetxea oso gaizki artu zeben Burgosen militarrak. ”
gaizkitxo.
Adberbioa.
"Gaizki-ren txikigarria. Kejatzen ari denari edo gaizki dagoela dioenari askotan esan ohi zaio:
“Gaizkitxo bizi zate ba./ Gaizkitxo etorri giñan ba danok kotxetxuan." (Lar Antz).”
gaizki esan.
(c).
Esapidea.
Gaizki hitz egin norbaitez.
“Aurretik lagun aundixak eta atzetik gaizki esan.”
Substantibo gisa ere bai: Gaizki esanak barkatu..
gaizki entzun.
(c).
Esapidea.
Oir maldicencias, comentarios peyorativos.
“Kontzejal lanak oixe dauka: tximiñuen moduan lanian ibilli, gero gaizki entzuteko./ Norberak dana eiñ, da gaiñetik gaizki entzun biar. ”
gaizki biar.
Esapidea.
"Pertsona bat zerbaitetan bide onetik edo zuzenetik ez dabilenean esan ohi da. Adibidez, edaten duen batengatik esan daiteke:
“Gaizki bi dau, eztau gauza onik ingo." (Lar Antz).”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
