Adiera
-
1.biarreko, biarrekúa.
(b).
Izenlaguna.
biarrezko.
Beharrezkoa. · Necesario.
“Biarreko gauzak pe falta zien orduan.”
Esamoldeak:
bíar-biarréko, bíar-biarrekúa.
(b).
biar-biarrezko.
Muy necesario, indispensable.
“Biar-biarrekua da Uberako eskolia.”
biarrézko, biarrezkúa.
(b).
Adjektiboa.
biarreko.
Necesario.
“Biarrezkua bada eingou ori be./ Len pasaportia eskatze zeben baiña oiñ ezta biarrezkua.”
-
2.biarreko, biarrekúa.
(b).
Izena.
Behar dena; aditz partizipioaren ondoren.
“Esan biarreko guztiak esaittuzu?/ Ezkontzia be ein biarrekua da.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
biarréko.
ohar bat
1.biarreko, biarrekúa.
(b).
Izenlaguna.
biarrezko.
Beharrezkoa. · Necesario.
“Biarreko gauzak pe falta zien orduan.”
Esamoldeak:
bíar-biarréko, bíar-biarrekúa.
(b).
biar-biarrezko.
Muy necesario, indispensable.
“Biar-biarrekua da Uberako eskolia.”
biarrézko, biarrezkúa.
(b).
Adjektiboa.
biarreko.
Necesario.
“Biarrezkua bada eingou ori be./ Len pasaportia eskatze zeben baiña oiñ ezta biarrezkua.”
2.biarreko, biarrekúa.
(b).
Izena.
Behar dena; aditz partizipioaren ondoren.
“Esan biarreko guztiak esaittuzu?/ Ezkontzia be ein biarrekua da.”
biarrezko.
Beharrezkoa. · Necesario.
“Biarreko gauzak pe falta zien orduan.”
Esamoldeak:
bíar-biarréko, bíar-biarrekúa.
(b).
biar-biarrezko.
Muy necesario, indispensable.
“Biar-biarrekua da Uberako eskolia.”
biarrézko, biarrezkúa.
(b).
Adjektiboa.
biarreko.
Necesario.
“Biarrezkua bada eingou ori be./ Len pasaportia eskatze zeben baiña oiñ ezta biarrezkua.”
2.biarreko, biarrekúa.
(b).
Izena.
Behar dena; aditz partizipioaren ondoren.
“Esan biarreko guztiak esaittuzu?/ Ezkontzia be ein biarrekua da.”
