Azkeneko ekarpenak

Honako hauek dituzu bisitariek erantsitako berba berriak, onespen zerrendan daudenak.

1. éze, ezía. (c). adjektiboa. Umela; zuraz eta suegurraz ia bakarrik.   Húmedo, -a, referiéndose casi exclusivamente a madera y leña.. Egur ezia sartu dau eta oiñ egundoko keia./ Suegur asko daukau, baiña geixena ezia, igarra gutxi./ Bota giñuan aitza oinddio ezegixa dago zerrarako.. Arropa umela, edo ezkua, bedarra bustia edo astuna .. Ik. úmel, ézko, igar.
2. eze. (-). 1. eze, . (c). juntagailua. Ezen.   Partícula que se usa en oraciones consecutivas.. Ainbeste aldiz eskatu dosta eze, azkenian emon ein dotsat./ Ain da astuna eze, mundu guztiak ies eitten jao./ Ain ardau ona dagok eze, pena emoten jostak saltzia. (SM Zirik). . Aditza indikatiboan, inolako eraskinik gabe. Geldialdia egin ohi da eze-ren ostean. Aldrebesko aldera ere esan daitezke, eze bukaeran dela: Mundu guztiak ies eitten jao, ain da astuna eze./ Lo artze zeban, ain zeuan nekatuta eze... 2. eze, . (c). juntagailua. ZE. Ezen.   Partícula que se usa en oraciones causales explicativas; porque, pues. Gero etorri zaittez laguntzera, eze bestela ezingot lana akabau./ Gaur zeuk eiñ errekauak, ze bestela eztot dentistiana joateko astirik izango.. Sin. zegaittik eze.. 3. eze, . (c). juntagailua. Solo que. Se usa al final de frases que aclaran . Neska politta da, tonta samarra izatia eze./ Galizia paraje ona da bakaziñotarako, urriñ egotia eze.. -t(z)ia eze, ia beti... 4. eze, . (c). juntagailua. Esaldi konpletiboen hasieran adineko jendeak sarri erabilia.   Que (ilativo), precediendo a oración completiva.. Brauliok esan zeban eze erretiroko papelak oinddio eztittuala eiñ./ Oinddio zuen aittajunak ziñuan eze berak amar errotatik gora ezautuittuala Ubera aldian. ..
2. eze. (c). juntagailua. ZE. Ezen.   Partícula que se usa en oraciones causales explicativas; porque, pues. Gero etorri zaittez laguntzera, eze bestela ezingot lana akabau./ Gaur zeuk eiñ errekauak, ze bestela eztot dentistiana joateko astirik izango.. Sin. zegaittik eze.
3. eze. (c). juntagailua. Solo que. Se usa al final de frases que aclaran . Neska politta da, tonta samarra izatia eze./ Galizia paraje ona da bakaziñotarako, urriñ egotia eze.. -t(z)ia eze, ia beti..
4. eze. (c). juntagailua. Esaldi konpletiboen hasieran adineko jendeak sarri erabilia.   Que (ilativo), precediendo a oración completiva.. Brauliok esan zeban eze erretiroko papelak oinddio eztittuala eiñ./ Oinddio zuen aittajunak ziñuan eze berak amar errotatik gora ezautuittuala Ubera aldian. .
ezébe(z). (-). 1. ezebe(z), . (a). zenbatzailea. Ezer ere (ez).   Nada.. Ori tta ezebez, igualak./ Eztot ezebe nai.. Gazteei «eztot ezebez nai» entzuten zaie. Bigarren ez hori soberan dago, jakina.. 2. ezebez, ezebéza. (c). izena. La nada.. Gutxi dala diñok? Ezebeza dok obia.... Testuinguru honetan «bapeza» esaten da gehiago. Osintxuko Mertzedesek EZERREZA dio. Emakumia, orduan e, geizki bizi izen zan emakumia, geizki, oso geizki be. Ezerreza. Mugatu singularrian ia bakarrik.. Ik. bapez, ez. . ezebezéra etórri, . (c). esapidea. Reducirse a la nada, mermar mucho.. Perretxikuak zartaiñera botatakuan ezebezera etortzen die./ Sasoi baten aberatsak izan zien, baiña oiñ ezebezera etorritta dare. ... 3. ezebez, ezebéza. (c). adjektiboa. Kaxkarra, nanoa.   Poquita cosa, de poca valía o consistencia.. Antonion semia? Azurra ta azala besteik ezta. Jesus, auraxe da gauzia ezebeza./ Zela izan leike personia ain ezebeza ..
1. ezebe(z). (a). zenbatzailea. Ezer ere (ez).   Nada.. Ori tta ezebez, igualak./ Eztot ezebe nai.. Gazteei «eztot ezebez nai» entzuten zaie. Bigarren ez hori soberan dago, jakina.
ezebezéra etórri. (c). esapidea. Reducirse a la nada, mermar mucho.. Perretxikuak zartaiñera botatakuan ezebezera etortzen die./ Sasoi baten aberatsak izan zien, baiña oiñ ezebezera etorritta dare. .
3. ezebez, ezebéza. (c). adjektiboa. Kaxkarra, nanoa.   Poquita cosa, de poca valía o consistencia.. Antonion semia? Azurra ta azala besteik ezta. Jesus, auraxe da gauzia ezebeza./ Zela izan leike personia ain ezebeza .
ezebéztu. (d). du aditza. Ezereztu, eskastu, zerbait ezer gutxi izatera etorri.   Volverse deficiente una cosecha, una planta, etc.; desmejorar mucho una persona, animal o cosa.. Babia, azken euri onekin ziero ezebeztu da./ Maria, gaixua pasau zebanetik, ziero ezebeztuta dago. . Sin. eskástu.
ezían. (-). 1. ezían, . (b). juntagailua. Ezean.   A no ser que, si no, excepto.. Lan ori geuk eiñ ezian eztau iñok eingo./ Paraje aura, euririk eiñ ezian, primerakua da udia pasatzeko./ Ni, pattarrik eran ezian, ondo ibiltzen naiz.. Aditzaren ondoren ia bakarrik.. Ik. ézik.. 2. ezían, . (b). juntagailua. Ezean.   A falta de.. Ogirik ezian ezta txarra dirua./ Orrek diruik ezian eztau pausoik emuten./ Propiña ezian ezta amandriana joaten.. Partitiboaren ondoren ia beti. ..
1. ezían. (b). juntagailua. Ezean.   A no ser que, si no, excepto.. Lan ori geuk eiñ ezian eztau iñok eingo./ Paraje aura, euririk eiñ ezian, primerakua da udia pasatzeko./ Ni, pattarrik eran ezian, ondo ibiltzen naiz.. Aditzaren ondoren ia bakarrik.. Ik. ézik.
2. ezían. (b). juntagailua. Ezean.   A falta de.. Ogirik ezian ezta txarra dirua./ Orrek diruik ezian eztau pausoik emuten./ Propiña ezian ezta amandriana joaten.. Partitiboaren ondoren ia beti. .
ezjakiñían egon. (-). esapidea. Jakin ez.. Ezkondu bezpera arte familixia ezjakiñian zeuan./ Ezjakiñian zendeten Nepalera noiala?.
ezjakiñian eiñ. (-). esapidea. Konturatu edo jakin gabe egin.. Badakitt gaitz ein notsula, baiña ezjakiñian ein neban..
ezjakiñian ibilli. (c). esapidea. Itsu-itsuan ibili.. Jateko leku bila ezjakiñian ibili biarrian, obe dozu preguntatzia..
ezjakiñeko persona bat. (d). esapidea. Zerbaiten ezjakinean dagoen norbait.. Ori esaten jatzu ezjakiñeko persona bati eta muturrekua emoten dotsu..
2. ezjakiñían. (c). Ezkutuan, isilian.   A escondidas de. Aman ezjakiñian joaten zan entrenatzera./ Maixuan ezjakiñian esamin guztiekin enteratzen zan. . NOREN ezjakinean..
ézker, ezkérra. (a). izena. Izquierda.. Ezkerretan jarri nintzan. . Mugagabean nahiz mugatuan lekuzko kasuetan: Bidean ezkerretik joan esan ohi da ia beti, baina ezkerretatik joan ere entzun daiteke. Ezkerrera edo ezkerretara artu./ Zure ezkerrian edo ezkerretan jarri nintzan. Gauza bera eskuma-rekin.. ézker-eskúma, . (b). Derecha e izquierda.. Gu bixok ezker-eskuma bizi ga./ Asi zan ekubilkarak ezker-eskuma botatzen, da etzan giro. ..
ézker-eskúma. (b). Derecha e izquierda.. Gu bixok ezker-eskuma bizi ga./ Asi zan ekubilkarak ezker-eskuma botatzen, da etzan giro. .
ezker-biur, ezker-biurra. (d). izena. Hariari ezker aldera ematen zaizkion bueltak.   Vueltas que se le dan al hilo hacia la izquierda para hacer cuerdas.. Ik. biurra emon.
ezkerio. (-). Ik. ézkero.
ézkerka. (b). adberbioa. Esku ezkerraz bakarrik baliatuz. Pelotan jokatu, batik bat.   Valiéndose solamente de la mano izquierda, jugar a algo, a la pelota principalmente.. Bajakixat pelotan ni baiño geixao aizena, baiña nai dokenian ezkerka jokatukostat. .
ezkerkára, ezkerkaría. (b). izena. Ezkerkada, esku eskerraz emandako zartada.   Zurdazo, golpe.. Ezkerkara bat emoten bostat egaran eingok. .