sobráutako, sobráutakua. (c). Inork nahi ez duena, sobratzen zelako hartutakoa. Pertsonengatik esan ohi da, erdi brometan:. Au etxakixat sobrautakua edo zer dan, zela-alakua urten jok beintzat eta.. Antzinako umezurztegien oihartzuna, ziur asko.
.
sóbrante, sóbrantia. (b). izena. SOBRANTE BARIK. Sobrante.. Gure fabrikan sobrantiak kalera bialdu dittue.. Norabaitera denboraz justu heltzen denean, SOBRANTE BARIK ailegatu dela esan ohi da. Diruaz eta beste gauza batzuez ere bai.. Ik. sobrantixa.
2. sóbra, sóbrak. (a). izena. Hondarrak. Las sobras.. Azkenak aillegau giñan da sobrak bakarrik artu giñuzen.. Ondarrak edo sobrantiak ere esan ohi da zentzu beretsuan.
.
sobra. (-). 1. sobra, . (b). adberbioa. De sobra.. Dirua sobra badaukazu, emoidazu./ Guardazobillak sobre dare emen...2. sóbra, sóbrak. (a). izena. Hondarrak. Las sobras.. Azkenak aillegau giñan da sobrak bakarrik artu giñuzen.. Ondarrak edo sobrantiak ere esan ohi da zentzu beretsuan.
..
sobízkar, sobizkárra. (d). izena. SOOBIZKAR, SOBIXKAR. Soro-bizkarra. La parte más prominente de la pieza.. Sobixkarra ba aldapatik urrengo dagon bixkar-unia. Klem./ Gure sobixkarra ona da artuandako.. Gehienetan lekuizen bezala erabilia..