ponpolóte, ponpolotía. (d). adjektiboa. Perretxiko edo lore oraindik zabaldu gabeez esan ohi da, baita aurpegi borobileko pertsonez ere. Se dice de las setas o flores que no han abierto todavía, y también de las personas de cara redonda.. Personia be ponpolotia, ola musu biribila ero danian; baiña gero larrosak pe ponpolotiak oinddio batuak darenian; perretxikuak pe bai ponpolotiak. Klem.
.
póltsikorako, póltsikorakua. (c). izena. Dinero de bolsillo.. Aittan taillerrian ordu batzuk sartuaz etaratzen dau poltsikorakua./ Zenbaitt gaztek illian amar milla pezeta biaittu poltsikorako.. Ik. eskúarterako.