éra. (-). 1. éra, éria. (b). izena. Aukera. Ocasión. Era ederra euki neban Ameriketara joateko./ Eria badaukat esango dotsat.. . éraka, . (c). adberbioa. Tarteka. A rachas. Eurixa eitten zeban eraka....2. éra, éria. (b). izena. Modo, forma.. Beste era batera esan bazostan eneban gaizki artuko./ Era asko dare dibertitzeko...3. éra, éria. (c). izena. Posizio egokia, normala.. Zein da amantal onen eria?. . eria artu, . (c). esapidea. Coger el tino.. Lanai eria artu arte gaizki ibili nitzan./ Neskiorri etxian eria artu ezindda ei dabitz.... erara etorri, . (b). esapidea. ERARA JOAN. Egoki etorri.. Baloia erara etorri jatan da txute galanta jo notsan.... erara ebagi, . (b). esapidea. Cortar madera o carne en su posición normal.. Egurra erara ebagi ero kontrara ebagi alde ederra dago.. Sin. bétara ebági.Ant. kóntrara ebági, kontrabéta ebagi... érara, . (c). adberbioa. En posición normal.. Jertsia erara jantzizu, itxulikaldera daukazu ta.. Sin. alde onera.Ant. itxúlikaldera...4. era, . (-). . Ik. éde..
epetálari, epetálarixa. (d). adjektiboa. (Eibar.) "Pícaro que practica la pillería de no pagar.. Epetan sarri egitten dabenari esaten jako epetalarixa..