. iguiñ , igúiña . (b).
Laburpena
iguiñ, igúiña. (b). izena. Nazka.   Asco.. Pepinuak iguiña emoten dost.. Iguiña EMON..
Ezaguera
Nahiko ezaguna
Forma mugatua
igúiña
. iguingarri , iguingarríxa . (b).
Laburpena
iguingarri, iguingarríxa. (b). izena. Nazkagarria.   Asqueroso.. Iguingarri arek amar milla pezeta txapiau zoskun./ Iguingarrixak jartzen die eulixak. .
Ezaguera
Nahiko ezaguna
Forma mugatua
iguingarríxa
. iguinddu . (b).
Laburpena
iguinddu. (b). da-du aditza. Nazkatu.   Asquear(se).. Iguindduta nago tabernaik taberna ibiltzen./ Perretxikuekin iguindduta akabau giñuan azkenian. .
Ezaguera
Nahiko ezaguna
2. igualtsu , igualtsúa . (c).
Laburpena
2. igualtsu, igualtsúa. (c). adjektiboa. Berdintsua.   Parecido, -a.. Lanera joan biarra ero oe epeletan geratzia eztie igualtsuak./ Anai bixak die igualtsuak.. Sin. berdintsu.
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Sinonimoak
Hurrenkera
2
Forma mugatua
igualtsúa
1. igualtsu . (b).
Laburpena
1. igualtsu. (b). adberbioa. Berdintsu, antzera.   Parecido, casi igual.. Mendira joan ala plaiara joan neri igualtsu jatak./ Neguan igualtsu izaten dok kotxia garbittu ala ez.. Sin. berdintsu.
Ezaguera
Nahiko ezaguna
Sinonimoak
Hurrenkera
1
. igualtsu .
Laburpena
igualtsu. (-). 1. igualtsu, . (b). adberbioa. Berdintsu, antzera.   Parecido, casi igual.. Mendira joan ala plaiara joan neri igualtsu jatak./ Neguan igualtsu izaten dok kotxia garbittu ala ez.. Sin. berdintsu.. 2. igualtsu, igualtsúa. (c). adjektiboa. Berdintsua.   Parecido, -a.. Lanera joan biarra ero oe epeletan geratzia eztie igualtsuak./ Anai bixak die igualtsuak.. Sin. berdintsu..
Ezaguera
Daturik ez
. igualían . (b).
Laburpena
igualían. (b). adberbioa. Baldintza berdinetan edo antzekoetan.   En condiciones o circunstancias iguales o parecidas.. Ik nai dokena esangok, baiña nik igualian bakillaua naixao angulak paiño./ Nik igualian jai egunak naixao astegunak paiño./ Retegi igualian Zezeaga baiño geixao dok.. Igualian... naixao, sarritan. .
Ezaguera
Nahiko ezaguna
. igualéko , igualekúa . (b).
Laburpena
igualéko, igualekúa. (b). izenlaguna. (adierazkorra.) Berdina, antzekoa, baina enfasiaz eta ezezko zentzuzko esaldietan.   Igual, semejante, pero sólo en frases enfáticas y de significado negativo.. Donostia eta Bitorixa igualekuak dittuk neguan!/ Bixak antzera estudixau arren etxittuek igualeko notak etaratzen./ Urtetan fundiziñuan ibilittakua dok ori. Igualeko bizimodua jaroiak oiñ. .
Ezaguera
Nahiko ezaguna
Forma mugatua
igualekúa
Subscribe to Bergarako euskara