Laburpena
1. karraskara, karraskaría. (d). izena. Bele, eskillaraso, itxasantzar eta halako hegaztien oihua. Graznido de cuervos, arrendajos, gansos y otras aves.. Gaur, goizaldera itxasantzarren karraskarak entzun die. . Eta gisa honetako beste hots eta oihuengatik ere bai.
. karraskadia jo, . (-). esapidea. (Eibar.) "En las peleas de gallos, acobardarse uno de los contendientes y dejar la pelea. Oillarrak bildurtzen danian joten daben kantutik dator izena, kurrurruk! egin biharrian karraskadia botatzen dabelako burrukia galtzen dabenian. Oillar-jokuetatik hartuta, eguneroko beste kontu batzuetarako be erabiltzen da esakera hori, atzera egin dabenaren jokaeria adierazteko." (SB Eibetno).. Ik. arrio eiñ..
Ezaguera
Ia galdua
Hurrenkera
1
Forma mugatua
karraskaría