Egun batian, alkatia abadian etxera juan zan bazkaltzera. Bazkaltzeko
txuletak zeuken: bat haundixa eta beste bat txikixa.
Lehengo ohitturia zan, lehenengua hartzen zebanak zati txikixena hartu
bihar zebala.
Eta, horregaittik, alkatiak esan zeban:
— Hartu zuk lehenengo, nik itxoingo dot.
— Ez, ez, hartu zuk —esan zeban abadiak.
Eta alkatiak, bi aldiz pentsau barik, zati haundixena hartu zeban.
Abadiak esan zeban:
— Et, et! Zu alkatia za, euki errespetu pixka bat.